چو تاب از خود بگیرد قطرۂ آب

چو تاب از خود بگیرد قطرۂ آب
میان صد گہر یک دانہ گردد
بہ بزم ہمنوایان آنچنان زی
کہ گلشن بر تو خلوت خانہ گردد