نسیم صبح

ز روی بحر و سر کوھسار می آیم
ولیک می نشناسم کہ از کجا خیزم
دہم بہ غمزدہ طایر پیام فصل بہار
تہ نشیمن او سیم یاسمن ریزم
بہ سبزہ غلتم و بر شاخ لالہ می پیچم
کہ رنگ و بو ز مسامات او بر انگیزم
خمیدہ تا نشود شاخ او ز گردش من
بہ برگ لالہ و گل نرم نرمک آویزم
چو شاعری ز غم عشق در خروش آید
نفس نفس بہ نوا ہای او در آمیزم