|
ہوای فرودین در
گلستان میخانہ میسازد
ہوای فرودین در گلستان میخانہ میسازد
سبو از غنچہ می ریزد ز گل پیمانہ می سازد
محبت چون تمام افتد رقابت از میان خیزد
بہ طوف شعلہ ئی پروانہ با پروانہ می سازد
بہ ساز زندگی سوزی بہ سوز زندگی سازے
چہ بیدردانہ می سوزد چہ بیتابانہ می سازد
تنش از سایۂ
بال تذروی لرزہ می گیرد
چو شاہین زادۂ
اندر قفس با دانہ می سازد
بگو اقبال را ای باغبان رخت از چمن بندد
کہ این جادو نوا ما را ز گل بیگانہ می سازد
|
