حسرت جلوۂ آن ماہ تمامی دارم


حسرت جلوۂ آن ماہ تمامی دارم
دست بر سینہ نظر بر لب بامی دارم
حسن می گفت کہ شامی نپذیرد سحرم
عشق می گفت تب و تاب دوامی دارم
نہ بہ امروز اسیرم نہ بہ فردا نہ بہ دوش
نہ نشیبی نہ فرازی نہ مقامی دارم
بادہ
ٔ رازم و پیمانہ گساری جویم
در خرابات مغان گردش جامی دارم
بی نیازانہ ز شوریدہ نوایم مگذر
مرغ لاہوتم و از دوست پیامی دارم
پردہ برگیرم و در پردہ سخن میگویم
تیغ خونریزم و خود را بہ نیامی دارم