نہ تو اندر حرم گنجی نہ در بتخانہ می آئی

نہ تو اندر حرم گنجی نہ در بتخانہ می آئی
ولیکن سوی مشتاقان چہ مشتاقانہ می آئی
قدم بیباکتر نہ در حریم جان مشتاقان
تو صاحبخانہ ئی آخر چرا دزدانہ می آئی
بغارت میبری سرمایۂ تسبیح خوانان را
بہ شبخون دل زناریان ترکانہ می آئی
گی صد لشکر انگیری کہ خون دوستان ریزی
گہی در انجمن با شیشہ و پیمانہ می آئی
تو بر نخل کلیمی بی محابا شعلہ می ریزی
تو بر شمع یتیمی صورت پروانہ می آئی
بیا اقبال جامی از خمستان خودی در کش
تو از میخانۂ مغرب ز خود بیگانہ می آئی