|
خرابات فرنگ
دوش رفتم بہ تماشای خرابات فرنگ
شوخ گفتاری رندی دلم از دست ربود
گفت این نیست کلیسا کہ بیابی در وی
صحبت دخترک زہرہ وش و نای و سرود
این خرابات فرنگ است و ز تأثیر
میش
آنچہ مذموم شمارند ، نماید محمود
نیک و بد را بہ ترازوی دگر سنجیدیم
چشمہ ئی داشت ترازوی نصاری و یہود
خوب ، زشت است اگر پنجۂ
گیرات شکست
زشت ، خوب است اگر تاب و توان تو فزود
تو اگر در نگری جز بہ ریا نیست حیات
ہر کہ اندر گرو صدق و صفا بود نبود
دعوی صدق و صفا پردۂ
ناموس ریاست
پیر ما گفت مس از سیم بباید اندود
فاش گفتم بتو اسرار نہانخانۂ
زیست
بہ کسے باز مگو تا کہ بیابی مقصود
|
