نہ در اندیشۂ من کار زار کفر و ایمانی

نہ در اندیشۂ من کار زار کفر و ایمانی
نہ در جان غم اندوزم ہوای باغ رضوانی
اگر کاوی درونم را خیال خویش را یابے
پریشان جلوہ ئی چون ماہتاب اندر بیابانی